Σχέσεις Δύσης - Ισλάμ

Με αφορμή τις αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις του ριζοσπαστικού ισλάμ στην Ευρώπη παρουσιάζουμε την άποψη του Samuel Huntington για την Σχέση Δύσης-Ισλάμ. Πρόκειται για μία σύγκρουση που ξεκινά το 732 μ.Χ όταν ο Κάρολος Μαρτέλος συνέτριψε στο Πουατιέ τα αραβικά στρατεύματα, βάζοντας φραγμό στην επέκταση του ισλάμ στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

Στα τέλη του 11ου (1096-1099) η ανασυγκροτημένη δυτική Ευρώπη ξεκινά τις Σταυροφορίες προκειμένου να καταστήσει ασφαλή την προσκύνηση των Αγίων Τόπων στην Παλαιστίνη. Τον 14ο, 15ο και 16ο το κύμα αναστρέφεται με την επέκταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην νοτιοανατολική Ευρώπη, φθάνοντας μέχρι τις πύλες της Βιέννης το 1529.

Μετά τον 17ο η ισλαμική επιθετικότητα μέσω των Οθωμανών σταματά, ενώ, παράλληλα, το Οθωμανικό κράτος αναδιπλώνεται. Τότε είναι που μετατρέπεται στον λεγόμενο και "Μεγάλο Ασθενή", ανοίγοντας το "Ανατολικό Ζήτημα", το οποίο θα λήξει το 1924 με την κατάλυση της σουλτανικής εξουσίας και την δημιουργία της Κεμαλικής-Κοσμικής Τουρκίας.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο και την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, οι Άραβες συναισθανόμενοι την εγκατάλειψή τους από τους δυτικούς αρχίζουν να τρέφουν αντιδυτικά αισθήματα, στρεφόμενοι, ταυτόχρονα, στα νάματα της ισλαμικής πίστεως. Τότε είναι που θα βρουν πρόσφορο έδαφος, τόσο η Μουσουλμανική αδελφότητα, ιδρυμένη το 1928 στην Αίγυπτο από τον Χασάν Αλ Μπάνα όσο και οι Σαουδάραβες Ουαχαμπιστές. Πρόκειται για την απάντηση του Σουνιτικού Ισλάμ στον δυτικό τρόπο ζωής. Το 1979 θα απαντήσει στην Δύση και το Σιιτικό ισλάμ με την ανατροπή του Σάχη (κατ' εξοχήν δυτικού συμβόλου αλλά και συμβόλου ενδοτισμού, άρα μισητού) στο Ιράν.

Θα ακολουθήσει η πρόσκαιρη συμμαχία Η.Π.Α - Ισλάμ στο πρόσωπο των Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστἀν κατά των Σοβιετικών, οι οποίοι εισέβαλαν το 1979. Αυτό ήταν το πρώτο τακτικό λάθος των Η.Π.Α και της Δύσης γενικότερα. Οι Αμερικανοί θα εξοπλίσουν και θα εκπαιδεύσουν τους Αφγανούς με σκοπό την εξαπόλυση ενός ανελέητου ανταρτοπολέμου κατά των Σοβιετικών στρατευμάτων. Μέσα από αυτή την ετερόκλητη συμμαχία γεννήθηκε η Αλ Κάϊντα και ανδρώθηκε ο Μπιν Λάντεν. Το αποτέλεσμα ήταν, μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών το 1988, να κυριαρχήσουν στην χώρα οι φανατικοί Σπουδαστές των Γραφών, ή, αλλοιώς, Ταλιμπάν.

Στην συνέχεια, μετά την επέμβαση των Η.Π.Α στο Ιράκ το 1991, την τρομακτική απάντηση των σουνιτών τρομοκρατών την 9η Σεπτεμβρίου του 2001 με το χτύπημα στους Δίδυμους πύργους, την επέμβαση στο Αφγανιστάν το φθινόπωρο του 2001, την νέα επέμβαση και κατοχή του Ιράκ το 2003, φθάνουμε στα τέλη του 2010 στο νέο τακτικό λάθος των δυτικών.

Πρόκειται για την περίφημη "Αραβική Άνοιξη", η οποία μετεξελίχθη στον Ισλαμικό χειμώνα, τον οποίο βιώνουμε στις ημέρες μας. Η περίφημη "Αραβική Άνοιξη" συνίστατο στην ανατροπή των αραβικών καθεστώτων με σκοπό την εγκαθίδρυση Δημοκρατίας δυτικού τύπου. Έτσι, με αρχή την Τυνησία, μετά στην Αίγυπτο και λίγο αργότερα σε Λιβύη και Συρία προκλήθηκε χάος, από το οποίο επωφελήθησαν οι φανατικοί ισλαμιστές.

Στην πραγματικότητα η Δύση με τις ανόητες ενέργειές της αφύπνισε το ισλαμικό θηρίο και τώρα τρέχει και δεν φθάνει. Η κατάσταση κρίνεται εξαιρετικά σοβαρή. Ο ασύμμετρος πόλεμος που έχει εξαπολυθεί από το βαθύ ισλάμ απειλεί όλες τις δυτικές κοινωνίες. Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι πρόκειται για την σύγκρουση δύο διαφορετικών παγκοσμιοτήτων (η 1η έπραξε το ασυγχώρητο λάθος να ξυπνήσει την 2η). Από την μία έχουμε την παγκοσμιότητα του δυτικού ανθρώπου και πολιτισμού, η οποία στηρίζεται στον Διαφωτισμό και την Επιστήμη. Από την άλλη υπάρχει το μεσανατολικό κοσμοείδωλο, που αντιπροσωπεύεται μέσα από το ισλάμ, το οποίο αποτελεί μία πανίσχυρη συγκολλητική ουσία. Το ποια θα νικήσει εξαρτάται από το βάθος το οποίο έχει. 

Αποσπάσματα από το βιβλίο του "The Clash of Civilizations and the remaking of world order":

"Some Westerners hane argued that the West does not have problems with Islam but only with violent Islamist extremists. Fourteen hundred years of history demonstrate otherwise. [...] The underlying problem for the West is not Islamic fundamentalism. It is Islam, a different civilization whose people are convinced of the superiority of their culture and are obsessed with inferiority of their power. The problem for Islam is not CIA or the U.S. Department of Defence. It is the West, a different civilization whose people are convinced of the universality of their culture and believe that their superior, if declining, power imposes on them the obligation to extend that culture throughout the world. These are the basic ingredients that fuel conflict between Islam and the West."