Επικοινωνητής

Η Ευρώπη το 1648 Η Πολωνία το 1648 Το Χανάτο της Κριμαίας Η Ευρώπη κατά τον Β' Παγκόσαμιο (1919-1945) Η Ουκρανική ιστορία στον χάρτη Η σημερινή δισυπόστατη Ουκρανία Μέλη των Ουκρανών Εθνικοσοσιαλιστών του "Δεξιού Τομέα" Με αφορμή τα τελευταία τεκταινόμενα στην Ουκρανία θα επιχειρηθεί μία ενδοσκόπηση στη ουσία του προβλήματος, εξετάζοντας τις βαθύτερες αιτίες. Προς επίρρωσιν των επιχειρημάτων μας θα επικαλεστούμε τα ιστορικά προηγούμενα τα οποία είναι συγκεκριμένα και αδιάψευστα. Ξεκινάμε, λοιπόν, παραλληλίζοντας την κατάσταση της Ουκρανίας με εκείνη της Συρίας. Με τα έως τώρα δεδομένα δεν μπορεί να αποκλειστεί πιθανή διχοτόμηση του ουκρανικού κράτους. Στη ουσία μιλάμε για ένα δισυπόστατο κράτος, στο οποίο το χάσμα μεταξύ των ανατολικών και των δυτικών επαρχιών του δείχνει, και είναι, αγεφύρωτο. Από τη στιγμή που οι δύο πλευρές αδυνατούν να τα βρουν φρονώ ότι η καλλίτερη λύση θα ήταν ένας συναινετικός διαχωρισμός, προτού ε

Το Σάββατο 15/02/2014 πήρα συνέντευξη από τον Ιφικράτη Αμυρά. Οι απαντήσεις είναι μακροσκελείς με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να υποβάλλω την τελευταία ερώτηση. Ασφαλώς υπήρχαν και άλλες ερωτήσεις που θα μπορούσαν να υποβληθούν. Οι βασικοί άξονες των προτάσεών του είναι: Κατά του Μνημονίου και της οικονομικής λιτότητος Έξοδο από την Ευρωζώνη αλλά και από την Ευρωπαΐκή Ένωση Επανέκδοση της δραχμής Για ένα μεσοδιάστημα παράλληλη κυκλοφορία Ευρώ και δραχμής Εισαγωγή αγαθών επί πιστώσει (π.χ πετρέλαιο από το Ιράν) ή με τη μέθοδο Κλήρινγκ Άμεση προσαρμογή του πρωτογενούς τομέα παραγωγής στις ανάγκες διατροφής του πληθυσμού Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, άνοιγμα στις αναδυόμενες αγορές (B.R.I.C.S), γιατί όχι και σχέσεις με Η.Π.Α αν αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον Κατά της μετανάστευσης, επομένως και κατά της ανεγέρσεως του ισλαμικού τεμένους Κατά των πάσης φύσεως μειονοτήτων (εθνοτικές, θρησκευτικές, σεξουαλικού προσανατολισμού δηλαδή κατά των ομοφιλοφίλων)

Ι. Εισαγωγή Τα μέσα της τηλεόρασης και του διαδικτύου αποτέλεσαν τεχνολογικές επικοινωνιακές επαναστάσεις που επέφεραν καταλυτικές αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων. Με βάση αυτό το δεδομένο, αλλά και με την εμπειρία από την εμφάνιση επαναστατικών επικοινωνιακών μέσων στο παρελθόν όπως η τυπογραφία, ο τηλέγραφος, το τηλέφωνο, ο κινηματογράφος και το ραδιόφωνο, ορισμένοι θεωρητικοί διατύπωσαν την άποψη ότι σε κάθε εποχή η τεχνολογία της Επικοινωνίας πρωτοπορεί, καθορίζοντας έτσι τα κοινωνικά δρώμενα. Η θέση αυτή οδήγησε στην ανάπτυξη της θεωρίας του τεχνολογικού ντετερμινισμού, η οποία πρέσβευε ότι οι επικοινωνιακές επαναστάσεις προηγούνται των κοινωνικών (ΜακΚουέιλ, 2003: 114). Με αυτό τον τρόπο δημιουργούν έναν γραμμικό άξονα μεταβλητών τοποθετώντας τα μέσα επικοινωνίας ως την ανεξάρτητη μεταβλητή, το επικοινωνιακό περιβάλλον ως την ενδιάμεση και την κοινωνία ως την εξαρτημένη. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα ή απλώς ορισμένοι βλέπουν το «φαίνεσθαι» και όχι την ουσία, το «είν